در اینجا لیستی از بهترین اتاق فرار های تئاتر تعاملی برای شما فراهم شده که میتونید با مطالعه ژانر، سناریو و ظرفیت بازی، اسکیپ روم مناسب خودتون رو انتخاب و رزرو کنید.
حتی افراد نوجوان و بزرگسال هم عاشق بازیهای ماجراجویی با نقشهای متفاوت هستن. از همین بازیهایی که بچهها همیشه انجام میدن و هر کدوم نقشهای متفاوتی بازی میکنن. بازیهایی خارج از دنیای دیجیتال، توی زندگی واقعی!
مشکل اینجاست که افراد بزرگسال کمتر به صورت خودجوش بازی رو شروع میکنن. خیلی وقتها اونها به شخص یا مجموعهای نیاز دارن که این دنیای همهجانبه رو براشون فراهم کنه. دنیایی که جدی، زیبا و قابل باور باشه. دنیایی که توی اون احساس غوطهوری کنن و به صورت ناخودآگاه وارد یه تجربۀ دراماتیک شن و بتونن از زبان یک شخصیت دیگه صحبت کنن!
این رویا با اتاق فرار تئاتر تعاملی به واقعیت بدل شده.
بازی تعاملی که اخیراً بعضی اتاق فرارها به این روش طراحی میشن، رویکردی هیجانانگیز و جذابی به اتاقهای فرار داره که با ترکیب عناصر و ویژگیهای تئاتر تعاملی و اسکیپ روم تلاش کرده تا بازیها رو نفسگیرتر کنه و در نتیجه افراد بیشتری رو برای امتحان این سبک به سمت خودش بکشونه. این ترکیب نفش بازیکنها رو در فضای اتاق فرار پررنگتر به تصویر میکشه و باعث رشد خلاقیتشون هم میشه.
اسکیپ روم تعاملی چیه ؟؟
برای اینکه بتونید انتخاب بهتری داشته باشین باید اول بدونید که تئاتر تعاملی چی هستش و چه ربطی به اتاق فرار داره.
تئاتر تعاملی یه اجرای ساختارشکنانه به شمار میآد که بر خلاف تئاتر سنتی تماشاگر وارد جریان تئاتر میشه. با توجه به این که طرفدارای تئاتر تعاملی معتقدن که تئاتر ارسطویی به نوعی شیوهی سرکوب تماشاگر بوده تا همه چیز را به مخاطبش تحمیل کنه و تماشاگر را در حالت نشسته و به صورت انفعالی مجبور به دیدن نمایش بکنه. در تئاتر تعاملی دقیقا برعکس این موضوع اتفاق میافته تا فاصله بین تماشاگر و بازیگر از بین بره و در جریان بازی شکافی بینشون احساس نشه. جذابیت تئاتر تعاملی اینه که از قبل فکر شده تا هر یک از تماشاگران به عنوان بازیگر هم به کار گرفته بشن.
ولی باید قبول کنیم که به دلیل انفعالی نبودن تماشاگر جذابیتهای این نوع از تئاتر خیلی بیشتر هستش. علاوه بر این؛ طبق قواعد این تئاتر تو این شیوه هیچ چیز از پیش تعیین نمیشه و هیچ کس؛ نه بازیگر و نه تماشاگر نمیدونه در آخر چی پیش میآد، به همین دلیل خلاقیت زیادی در جریان بازی حاکمه و هیجان هم به همون نسبت افزایش پیدا میکنه.
تفاوت اتاق فرار تعاملی با اتاق فرار عادی
این بازیها یک پله از اسکیپ روم های عادی بالاتر رفتن. چرا؟ چون توی اسکیپ روم عادی کار شما با همون کاراکتر خودتون راه میافتاد. اما اینجا برعکسه… شما قراره قدرت بازیگری خودتون رو محک بزنید.
ما خیلی کم توی موقعیتهایی قرار میگیریم که بتونیم از اون چه که واقعاً هستیم فاصله بگیریم و متفاوت رفتار کنیم. اما با اسکیپروم تئاتر تعاملی میتونیم چنین شرایطی رو تجربه کنیم.
درست مثل اتاق فرار عادی که گروه شما تقریباً یک ساعت فرصت داره معماها و چالشهای مختلف رو بگذرونه، توی اسکیپ روم تعاملی هم ماجرا از همین قراره. با این تفاوت که توی اتاق فرار تئاتر تعاملی، افراد گروه همونطور که توی خط داستانی باورپذیر غرق میشن، هرکدوم باید نقش یه کاراکتر رو به عهده بگیرن و با اکتورهای اتاق صحبت کنن!
اینجا شما نمیتونید بدون تعامل گفتاری و فیزیکی با اکتورهای اتاق برندۀ اتاقفرار بشید. باید نقشتون رو بشناسید و به جای کاراکترتون رفتار کنید و تصمیم بگیرید.
تماشا و نظاره در اتاق فرار ممنوع
توی اسکیپ روم تعاملی اکتورها یه گوشه نمیشینن پشت میز شام که فقط به فضاسازی بازی کمک کنن. اونها از شما دعوت میکنن که برید پشت میز بشینید و باهاشون صحبت کنید. اگه این کارو نکنید، خبری از گذروندن چالشها و معماها نیست.
اینجا یه کم در مورد «تئاتر تعاملی» توضیح بدیم بد نیست.
میدونیم که تئاتر کلاسیک یه دیوار چهارم خیالی بین تماشاگر و بازیگر میکشه تا تعامل بین این دو به صفر برسه. یعنی مخاطب تئاتر کلاسیک فقط تماشاگر قصهای هست که به صورت زنده توسط بازیگران اجرا میشه. در مقابل، تئاتر تعاملی این مرزها رو از بین میبره. توی نمایشهای تعاملی بین تماشاگران و بازیگران گفتوگو اتفاق میافته و تماشاگر وارد داستان میشه.
مزیت شرکت در بازی تئاتر تعاملی
اتاق فرار تئاتر تعاملی هم به بازیکن فرصتی برای صحبت و دیالوگ میده. بازیکن به عنوان یه کاراکتر میتونه پیشنهاد بده و توی پیشرفت داستان سهیم باشه.
برخلاف اتاق فرار عادی که بازیکنها معمولاً قربانی حوادث و چالشهای بازی بودن، اینجا قدرت ارادۀ بیشتری وجود داره.
یادتون باشه که اتاق فرار تئاتر تعاملی یک ژانر نیست، بلکه یک سبک هست. یعنی شما میتونید این نوع اسکیپ روم رو در هر ژانری بازی کنید.
برای برنده شدن در بازی نیاز به دانش و تجربه تئاتر داریم؟
خیر ابدا. شما توی این بازی ها قرار نیست سابقه بازی توی تئاتر داشته باشید تا بتونید از پس دیالوگ ها به خوبی بربیاید. بلکه هدایت گفت و گو وظیفه اون شخصی هست که داره با تیم شما وارد گفت و گو می شه . پس از این بابت جای نگرانی نیست.
نگران سختی این بازیها نباشید. حتی اسکیپ روم های تئاتر تعاملی هم گیم مسترهایی دارن که بازیکنها رو توی مسیر درست بازی هدایت میکنن. یعنی ممکنه نیاز به گفتن دیالوگ خاصی باشه و گروه نتونه اون دیالوگ رو پیدا کنه. اینجا گیم مستر وارد عمل میشه و با راهنماییهاش شما رو جلو میبره.
شاید دوست داشته باشی:
مشارکت بازیکن توی اتاق فرار تئاتر تعاملی خیلی فیزیکیتر و حسیتر هست. اینجا قرار نیست بازیکن به عنوان سیاهیلشکر وسایل خاصی از صحنه رو توی دستش بگیره و شاهد ماجرا باشه.
بلکه برعکس. تماشاگر باید پشت میز شام یا روی کاناپه بشینه و وارد بحث اکتورهای بازی بشه. یا با دستورالعملهای خاصی یه نقش رو توی تئاتر به عهده میگیره و بازی رو جلو میبره.
یعنی بازیکن توی درام غوطهور هست و جزئی از نمایشه. نکتهای که اجراکنندگان بازی باید بهش دقت داشته باشن، بداههپردازی بازیکنهاست. بداههگوییها ممکنه روی نتیجۀ قسمتهای خاصی از بازی تأثیرگذار باشن. برای همین اگه داستان مسیر مشخصی داره، لازمه بازیگردان یا اکتور، به شکل هوشمندانهای قطار داستانو روی ریل خودش بندازه.
البته این کار باید به شکلی کاملاً مخفی انجام بشه تا بازیکن اصلاً متوجه نقش پررنگ اکتور توی پیشبرد ماجرا نشه. بازیکن باید مستقیماً توی تئاتر نقش داشته باشه و خیلی وقتها بتونه حرف دلخواه خودش رو بزنه.
اسکیپ روم تئاتر تعاملی برای تخلیۀ حس نا امیدی و رها شدن از فشارهای اجتماعی و اقتصادی عالیه.