اتاق فرار ندامتگاه متروکه

  اتاق فرار ندامتگاه متروکه «آخه ماموریت اون هم این موقع شب؟! بعدش هم کجا؟ یه ندامتگاه متروکه‌ای که تا همین چند وقت پیش کلی حرف دربارش می‌زدن و هر روز یه جنازه از گوشه‌موشه‌های راهرو، اتاق و سلول‌هاش پیدا می‌کردن! الانم که زندانی‌هاش رو منتقل کردن به یه جای دیگه و خالی از سکنه شده که دیگه بدتر. می‌گن پُر شده از روح و جن و ازمابهترون! خوب شب‌ها از توش صدا میاد، که بیاد، به‌جهنم! اینکه دلیل نمی‌شه تیم عملیات بفرستید برای تجسس!» همۀ این‌ها رو داشتید با صدای بلند برای خودتون می‌گفتید، اون‌قدر بلند که صدای هم‌گروهی‌هاتون هم دراومد که بابا چقدر غر می‌زنی! می‌ریم، می‌بینیم چیزی نیست برمی‌گردیم میایم بیرون، یه گزارش می‌نویسیم تموم. اینجاس که با لحن پرسشگرانه که رنگ‌وبوی طلبکاری هم می‌ده، می‌گید: «میایم بیرون، یه گزارش می‌نویسیم؟ همین؟! پس تیم قبلی چی که رفتن و دیگه خبری ازشون نشد. اگه به گزارش نوشتن بود که اون‌ها می‌نوشتن دیگه! پس بِدون یه چیزی هست!» حرفتون به اینجا که می‌رسه، بچه‌ها همه ساکت می‌شن و بدون اینکه چیزی بگن به‌هم دیگه نگاه می‌کنن. رسیدید جلوی در ندامتگاه. خاک روی قفل در رو با پشت‌دستتون پاک می‌کنید و بعدش کلید میندازید توی سوراخش. صدای باز کردن زنجیر از دور میلۀ در، تو خلوتی و سکوت فضا، منعکس می‌شه. سنگینی جَو اون‌قدر زیاده که همتون حسش می‌کنید ولی با نگاه معنی‌دارتون می‌خواین به‌هم دلداری بدید که نه چیزی نیست و همه‌چیز تحت‌کنترله! یه نفر رو می‌گذارید همون‌جا جلوی در ورودی که نگهبانی بده تا اگه اتفاقی افتاد بی‌سیم بزنه و اطلاع بده. از بدشانسی شما برق ساختمون هم قطعه و تنها منبع نوریتون چراغ‌قوه‌ایه که یکی از بچه‌ها محض محکم‌کاری با خودش آورده بود. تاریکی یه جوری توی فضا سایه انداخته که به‌زور می‌تونید جلوی پاتون رو ببینید. صدای هو‌هوی باد که از شیشه‌های شکسته توی ساختمون می‌پیچه، صدای غالبه محیطه که بعضی وقت‌ها صدایی شبیه ضربه ‌زدن با میلۀ آهنی به یه چیزی، اون رو قطع می‌کنه. اینجا که کسی نیست یعنی اصلا نمی‌تونه که باشه! یه زندانبان دیوونه داشت که اون هم چند سال پیش...! به نظرتون اون‌قدر خوش‌شانس هستید که بتونید بفهمید توی این ندامتگاه متروکه چه خبره؟ امیدوارم از تیم قبلی شجاع‌تر باشید آخه اون‌ها...!   توضیحات بازی: فضای زندان و بازداشتگاه همیشه خوف‌آلودهِ مخصوصا اگه متروکه هم باشه. حالا اگه به همۀ این‌ها آیتم شب هم اضافه کنید که دیگه همه‌جوره پکیج کامله و برای وحشت‌زدگی چیزی کم ندارید! این خلاصۀ چیزیه که قراره توی بازی اتاق فرار ندامتگاه متروکه اون رو تجربه کنید. مجموعۀ Grim escape room با خوش‌سلیقگی همیشگی‌شون این‌ بار دست روی یه مپ جذاب گذاشتن که قابلیت بالقوه و گنجایش زیاد، برای جا دادن ترس رو، تا‌جایی‌که دلتون بخواد، توی خودش داره. بازی اتاق فرار ندامتگاه متروکه توی ژانر ترسناک (وحشت) و سبک جن و روح اجرا می‌شه و از جذابیت‌های این بازی اینه که مپ اون تم طبقاتی داره که ترسش رو برای پلیرها مضاعف می‌کنه. مهم‌ترین و بزرگ‌ترین ویژگی مثبت بازی اتاق فرار ندامتگاه متروکه که اکثر پلیرها هم مُهر تایید پاش زدن، ترس زیاد بازی بوده که بعضی اوقات برای پلیرها مخصوصا اون‌هایی که تجربۀ کمی دارن، رنگ تحمل‌ناپذیر به خودش می‌گیره و به انصراف ختم می‌شه! این بازی مثل عموم اتاق‌های ترسناک نیست که خوفش فقط توی بک‌هاش خلاصه بشه و ریتم کلی بازی عادی باشه، نه! اتفاقا برعکس، ترس و وحشتی که بازیکن‌ها توی طول بازی به تمام جونشون می‌شینه و تَه دلشون رو خالی می‌کنه، خیلی پررنگ‌تر از ترسشون توی بک‌هاست. این ویژگی نادریه که توی کمتر بازی اسکیپ رومی می‌شه اون رو دید و قاعدتا به‌خاطر خرق‌عادتی که داره برای پلیرها خیلی دل‌خواه و شیرینه! کمتر اتاق فراری توی ژانر ترسناک پیدا می‌شه، به این تبحر و پختگی رسیده باشه که بتونه وحشت رو توی طول بازی عادلانه پخش کنه و همش رو نگه نداره یه‌باره توی بک‌ها سر پلیر هوار کنه. دکور و فضاسازی بازی جوریه که می‌شه بدون سبک‌سنگین کردن اضافی، بهش نمرۀ قابل قبول داد. ممکنه بعضی‌ها معتقد باشن که طراح بازی خیلی وقت و انرژی برای ساخت دکور با جزئیات زیاد نگذاشته و به حداقل‌ها بسنده کرده. توی نقد این نظر باید بگیم که نه اتفاقا، عامل تعیین‌کننده توی آیتم دکور و فضاسازی بازی اتاق فرار، سناریو و خط داستانی بازیه تا اونجایی که برای پلیرها باورپذیر باشه. وقتی از این دید به قضیه نگاه می‌کنیم، پُرواضحه که این بازی تمام‌و‌کمال به رسالت خودش توی این آیتم عمل کرده. قاعدتا از یه بازداشتگاه متروکه نباید انتظار داشت که فرش‌شده باشه یا کلی وسیلۀ دکوراتیو و تزیینی توی هر اتاق داشته باشه! وسایل اداری کهنه و زهواردررفته‌ای که توی گوشه‌به‌گوشۀ مپ وجود داره، یکی از چیزهاییه که به حس القای داستان به پلیر، عمق می‌ده. نور کم بازی اتاق فرار ندامتگاه متروکه عامل کمکی برای پررنگ شدن ترس بازی‌کننده‌هاست. البته توی موفقیت این اتاق برای وحشت‌زدگی پلیر، نباید از مپ طبقاتی اون هم غافل شد. معمولا بازی‌های اسکیپ رومی که طبقاتی هستن به‌خاطر کاهش وسعت دید و حس ناآگاهی از چیزهایی که دور از چشم، در بالا یا پایین سرتون در‌حال وقوعه، بیشتره. زبون اسکیپ‌روم ندامتگاه متروکه توی بخش تعریف سناریو و داستان بازی هم اصلا گنگ و اَلکن نیست. پلیرها دقیقا مثل آبی که از سرچشمه می‌جوشه و توی مسیر رود هدایت می‌شه تا به دریا برسه، گام‌به‌گام پیش می‌رن، چالش‌هایی که براشون در نظر گرفته ‌شده رو پشت‌سر می‌گذارن تا به پلۀ آخر روایت و اوج داستان برسن که این خودش یه امتیازه. نقطۀ قوت اکت‌های بازی اتاق فرار ندامتگاه متروکه، جامپ‌اسکر (Jump scare)هاییه که با توجه به خاص بودن مپ، تبحر اکتورها و قابلیت پذیرش پلیرها خیلی خوب از آب درمیاد. درسته که زیاد بودن تعداد اکتورها توی یه بازی نمی‌تونه نشونۀ خوب بودن اون باشه ولی می‌تونیم بگیم که عملکرد درست توی طراحی اکت‌ها و استفادۀ به‌جا از اکتورها از نقاط قوت هر بازی می‌تونه باشه. تنوع زیاد اکتورها توی این بازداشتگاه متروکه اون‌قدری خوب و اصولی انجام شده که به‌عنوان یه مثال نقض برای این مورد می‌شه ازش نام برد. توی پایان بازی هم یه اکت فریک، شروع می‌کنه به تزریق هیجان و ترس زیاد و یه‌باره به بازی که به‌حق می‌شه حسن‌ختام گشت‌و‌گذار توی این ندامتگاه متروکه! عرف می‌گه توی بازی‌هایی که دوز ترس اون‌ها زیاده، درجه سختی معماهای بازی باید کم باشه تا پلیرها مجال حل معما و پشت‌سر گذاشتن چالش‌ها رو داشته باشن و ‌تمرکز کم‌شون جبران بشه. باید بگیم که توی این ندامتگاه مخروبه با همۀ ترس زیادی که بازی داره، معماها اون‌قدری استاندارد هست که عموم پلیرها با یه‌کم دقت و تلاش، از عهدش بربیان. توی این بخش اگه بخوایم به سطح سختی بازی یه نمرۀ کلی بدیم، عدد سه از چهار می‌تونه منصفانه‌ترین گزینۀ روی میز باشه. دایرۀ استاندارد بودن معماهای ندامتگاه متروکه به همین‌جا ختم نمی‌شه و می‌تونیم از‌جهت هم‌خوان بودنش با سناریو و داستان بازی، به دیزاینرش تبریک بگیم. معما و چالش‌های این بازی نه‌تنها به اتمسفر ذهنی بازیکن‌ها خدشه وارد نمی‌کنه بلکه هر کدوم مثل یه اهرمی می‌مونه که پلیر رو بیشتر توی دل داستان هُل می‌ده و فرو می‌بره. توصیه پایانی که می‌تونیم بهتون داشته باشیم اینه که با توجه به نوع مپ، دکور، شرایط و اتفاقاتی که توی بازی براتون پیش میاد، حتما حین بازی لباس و کفش راحت بپوشید تا کمتر اذیت بشید. به‌خاطر امتیاز بالایی که این اتاق فرار تونسته از پلیرهای قبلیش بگیره، بهتون پیشنهاد می‌کنیم که حتما امتحانش کنید، مطمئن باشید که از بازی کردن اتاق فرار ندامتگاه متروکه، نادم نمی‌شید!   لوکیشن بازی: بازی اتاق فرار ندامتگاه متروکه توی منطقۀ پونک قرار داره. اگه بخواین با ماشین شخصی خودتون رو به محل بازی برسونید باید به خیابون عدل [بالاتر از میدون عدل] برید و قبل از بلوار میرزابابایی، وارد خیابون هفت‌لنگ یا همون گلزار یکم شرقی بشید و با پیچیدن توی کوچۀ اکبری به لوکیشن بازی برسید. با توجه به خلوتی محل، خیالتون هم می‌تونه بابت پیدا کردن سریع جای پارک، تقریبا راحت باشه. اگه بخواین با مترو خودتون رو به محل متروکه‌ترین ندامتگاه تهران برسونید، باید توی ایستگاه اشرفی اصفهانی پیاده بشید و با گرفتن یه تاکسی اینترنتی، به لوکیشن بازی برسید. فقط یادتون باشه که از مترو تا بازی ندامتگاه متروکه چیزی حدود چهل دقیقه راهه.